foto de asteleiro

O meu avó Antonio foi carpinteiro no asteleiro de Massó en Cangas, o grande complexo da industria conservera, a memoria dun pobo. Chegou a dar traballo a mil persoas, que baixaban de Coiro, de Darbo e dende O Forte cando a serea comezaba a chamar.
Para el a fábrica Massó era un modelo, todo se facía alí, os barcos, as latas de conservar, preparar o peixe, todo, e non se explica como unha empresa así pudo ir o tacho.....

que raro

Que raro vai ser ler un poema nunha voda civil,
alí no Concello,


¿Cómo se le un poema?


si a min me gusta Pessoa ou Alejandra Pizarnik

¿Qué poema se pode ler sobre a confianza , a oportunidade de coñecerse e aprender a quererse?

Hai un proceso mental que fai que nos anticipemos cunha imaxe, ás situacións novas que sabemos que se nos van a presentar: unha reunión con persoas que non coñecemos ou unha viaxe a outro país. O que non sei é si esa imaxe nos axuda a prepararnos, a imaxinar o noso comportamento nese contexto novo.....

novos amigos

Onte morreu o meu ordenador, está no servicio tecnico pero me din que ainda non mo miraron.....

I eu lles dixen, e que estou coa tese.....
querendo decir..............por favor non mo aparquen ahí 1 mes, como fixeron co disco externo onde gardaba a copia de seguridade,

Agora escrebo no ordenador da miña parella, penso o curiosa que é a vida, que andando pola cidade non fas novos amigos i eu lendo o blog de leoeosseus,
paréceme de pronto que teño algo que ver con esas persoas, que compartimos curiosidades sobre o mundo ou melancolías das palabras.
e paréceme un xeito fermoso de facer novos amigos, así a través das palabras e a lectura.