cara Rumanía

Vou unha semana a Rumanía a dar clases,
un agobión o de dar clases en inglés
pero me intriga moito saber como é ese país
do que temos tantos prexuicios
vou a unha cidade do norte, Iasi, que está casi na fronteira con Moldavia
non farei moito turismo pera comprobarei porque tantos alumnos cando voltan de erasmus,
chegan namorados dese país.

o poema da voda

O final decidín ler algo na voda sobre
vivir xuntos, porque son de esas parellas que
din casarse porque precisan uns papeis,
e pensei que o realmente importante é querer seguir xuntos

así que lle lin isto:

So temos que ensinarnos as mans
De onde vimos está ahí,
O noso sorriso e mal humor, tamén

Debuxar coa mirada, as mans do outro
Debuxar o sono na mañán do domingo,
Ou as ganas de fresas ou chocolate ou pasta fresca


Debuxar coas mans unha maneira nova de quererse,
Un xeito novo
Porque somos distintos a cada paso

Debuxar silenciosamente nesa ventana que temos diante
Os últimos resortes do día
Parece que por alá abaixo
Algo ocurre

Pero estamos aquí
Ensinandonos as mans e aprendendo a querernos
Coa liberdade de coñecerse e quererse dende moito antes

o orden dos arquivos

Cada persoa ten un sistema para ordear os arquivos , as carpetas, os papeis…
pero é incrible como axuda a imaxe visual nese orden.
Despois de que morrera o meu ordenador, merqueille un de segunda man a un compañeiro que acababa de cambialo por un novo; ó copiar a miña información, dinme conta que todo estaba ahí pero o aspecto visual dos arquivos e carpetas variara e agora cóstame orientarme,
como cando voltas a unha cidade e mudaron as tendas, as referencias, e tes que acudir a xeometria desnuda dos cruces e as paralelas.